۱- ابن‏عماره از پدرش روايت مي‏کند که گفت: از امام صادق – عليه‏السلام – سؤال نمودم: چرا فاطمه – سلام الله عليها – زهرا لقب گرفت؟
حضرت فرمود: براي اينکه هنگامي که براي عبادت در محراب مي‏ايستاد نور او براي اهل آسمان مي‏درخشيد همان طوري که نور ستارگان براي اهل زمين مي‏درخشد. [۱] .

۲- ابان بن تغلب گويد: به امام صادق – عليه‏السلام – عرض کردم: اي فرزند پيامبر؛ چرا حضرت زهرا – سلام الله عليها – «زهرا» ناميده شد؟
حضرت فرمود: براي اينکه براي حضرت اميرالمؤمنين – عليه‏السلام – مي‏درخشيد و در روز سه بار نورافشاني مي‏نمود. و نور چهره‏اش (وقت) نماز صبح را روشن مي‏ساخت، و در حالي که مردم در بسترشان بودند، سفيدي آن نور به حجره‏هاي آنان در مدينه وارد مي‏شد، و ديوارهاي آنها سفيد مي‏شد، آنها تعجب مي‏کردند، و مي‏آمدند خدمت رسول خدا – صلي الله عليه و آله و سلم – و از حضرتش در باره‏ي چيزي که مي‏ديدند سؤال مي‏کردند، حضرت آنها را به منزل فاطمه – سلام الله عليها – مي‏فرستادند و هنگامي که مي‏آمدند مي‏ديدند ايشان در محراب عبادتش نشسته و نماز مي‏گزارد، و نور از چهره‏اش مي‏تابد، متوجه مي‏شدند آن چيزي که ديدند از نور حضرت فاطمه – سلام الله عليها – بود.
و هرگاه نيمه‏ي روز مي‏شد و حضرت زهرا – سلام الله عليها – براي نماز آماده مي‏شد نور زردي از چهره‏اش ساطع مي‏گرديد، و اين زردي به حجرات مردم وارد مي‏شد، لباسها و رنگهاي آن را به رنگ زرد درمي‏آورد، خدمت پيامبر – صلي الله عليه و آله و سلم – مي‏آمدند و راجع به آنچه که ديدند از او مي‏پرسيدند، حضرت آنها را رهسپار خانه‏ي فاطمه – سلام الله عليها – مي‏کردند، آنها مي‏ديدند که در محرابش ايستاده است، در حالي که نور زردي از چهره‏اش مي‏تابد – که درود خدا بر او و پدرش و شوهرش و فرزندانش باد – متوجه مي‏شدند که آنچه که ديدند از نور چهره او است.
و هرگاه روز به پايان مي‏رسيد و آفتاب غروب مي‏کرد چهره حضرت فاطمه – سلام الله عليها – سرخ مي‏شد، و چهره او – از بابت شکر خدا و خوشحالي – مي‏درخشيد، و اين سرخي چهره آن حضرت به حجرات مردم مدينه وارد مي‏شد و ديوارهايشان سرخ مي‏شد، و از آن تعجب مي‏کردند و خدمت پيامبر – صلي الله عليه و آله و سلم – مي‏رسيدند، و از او درباره‏ي آنچه ديدند سؤال مي‏کردند، حضرت آنها را به خانه‏ي فاطمه – سلام الله عليها – روانه مي نمود، هنگامي که مي آمدند مي ديدند که حضرت زهرا – سلام الله عليها – در محرابش نشسته است، و خدا را تسبيح مي گويد، و تمجيد مي نمايد، در حالي که نور سرخي از چهره اش مي درخشد، متوجه مي شدند که آنچه ديدند، از نور چهره ي حضرت فاطمه – سلام الله عليها – است.
اين نور همواره باقي ماند، تا وقتي که حسين – عليه‏السلام – متولد شد، و اين نور همين طور در چهره‏هاي ما امامان اهل بيت امامي پس از امامي، تا روز قيامت منتقل مي‏شود. [۲] .
۳- جابر گويد: به امام صادق – عليه‏السلام – عرض کردم: چرا حضرت فاطمه زهرا – سلام الله عليها – «زهراء» ناميده شد؟
حضرت فرمود: براي اينکه خداي عزوجل آن حضرت را از نور عظمت خود آفريد، و هنگامي که نور او تابيد آسمانها و زمين را به نورش روشن نمود، و چشمهاي فرشتگان را خيره نمود، (و تحت تأثير شديد تابش خود قرار داد) و ملائکه براي خدا به سجده افتادند و عرضه داشتند: خداي ما؛ و سيد ما؛ اين نور چيست؟
خداوند به آنان وحي فرمود: اين نوري از نور من است، و او را در آسمانم سکونت دادم، او را از عظمت خود آفريدم، او را از صلب پيامبري از پيامبران خارج مي‏کنم، او را بر تمامي انبياء برتري مي‏دهم، و از آن نور؛ اماماني را خارج مي‏کنم که به امر من قيام مي‏کنند، و به سوي حق من هدايت مي‏کنند، و آنها را خلفاي خود در زمين بعد از انقطاع وحيم قرار مي‏دهم. [۳] .

پی نوشت ها:
[۱] بحارالأنوار: ج ۴۳ ص ۱۲ ح ۶.
[۲] بحارالأنوار: ج ۴۳ ص ۱۱ ح ۲.
[۳] بحارالأنوار: ج ۴۳ ص ۱۲ ح ۵.

منبع: عاشورا