دعا کردن برای امام زمان علیه السلام در بین سایر عبادات، دارای جامعیت و فواید زیادی است که عبادات دیگر از چنین ویژگی ای برخوردار نیستند، از این جهت که پاداش فراوان و برکات زیادی به سبب آن حاصل می گردد؛ لکن باید دانست که رسیدن به تمامی آن فواید و ثواب ها به طور کامل، مطابق آنچه از آیات و روایات معلوم می شود، سه شرط مهم دارد:

شرط اوّل: ایمان
مقصود از ایمان، یقین قلبی و اقرار زبانی به اصول دین و مذهب است که در سه مطلب خلاصه می شود:
یکم: شناخت و معرفت به خداوند متعال و اعتقاد به وحدانیت او و صفات سلبیه و ثبوتیه که یکی از آنها عدل می باشد.
دوم: معرفت و شناخت رسول او؛ یعنی حضرت خاتم الانبیاءعلیهم السلام و عقیده به خاتمیت آن حضرت و اینکه هرچه ایشان فرموده حقّ است که از آن جمله، معاد و سایر ضروریات دین است.
سوم: معرفت و شناسایی دوازده امام علیهم السلام که اوّل آنها حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام و آخر ایشان امام زمان حضرت حجه بن الحسن العسکری «عجّل اللَّه تعالی فرجه الشریف» می باشند. و اینکه آن حضرت زنده و غایب است و نخواهد مُرد تا آنکه ظاهر شود و جهان را از عدل و داد پر نماید.
پس هرگاه کسی در یکی از این امور شک داشته باشد، مؤمن نیست و هیچ عملی هم از او قبول نمی شود، و اگر به این حال بمیرد اهل نجات نخواهد بود. همچنین است اگر یکی از ضروریات دین را انکار کند.
*مراد از ضروریات دین، آن حکم هایی هستند که برای هر فردی که در اسلام و مسلمانی رشد نموده، روشن است که آن حکم جزو دین اسلام است؛ مثل واجب بودن نمازهای پنجگانه در هر شبانه روز، واجب بودن روزه ماه رمضان، حرام بودن ربا، شراب نوشیدن و مانند آنها.