به مناسبت سالروز راهپیمایی گسترده مردم مسلمان در روز ۹ دی در پاسخ به هتک حرمت فتنه گران در روز عاشورا ۸۸ به عزاداران امام حسین (ع) و دستگاه اهل بیت عصمت و طهارت روایتی پخش نشده از روز عاشورا ۸۸ را می توانید مطالعه کنید .

این روایت از شخصی از فرماندهان بسیجی نقل شده است و راوی گمنام می باشد :

از چندروز قبل عاشورای۸۸ زمزمه‌های برنامه فتنه‌گران برای حرمت‌شکنی در روز عاشورا پیچیده بود. توی وبلاگ‌ها، فیس‌بوک، همین توییتر و شبکه‌های ماهواره‌ای، فراخوان می‌دادند که روز عاشورا، اِل می‌کنیم و بل می‌کنیم!
به رفقای مورد اعتماد خبر دادیم و آماده شدیم!

قرار بود ساعت ده صبح، میدان امام حسین(ع) تجمع کنند به سمت میدان انقلاب حرکت کنند. به رفقا اعلام کردیم، ساعت ۹:۳۰، درب مسجد امام حسین(ع) آماده باشند..
۱۵ نفر پیاده بودیم. در تیم‌های ۵ نفره تقسیم شدیم و تقسیم کار کردیم..

دنبال درگیری نبودیم و بچه‌ها عمدتا با دست خالی آمده بودند..
هدف ما، جلوگیری از شکل‌گیری تجمع بود. قرار شد هرکجا که بیشتر از ۵نفر جمع شدند، اولا اجازه ایستادن نداشته باشند و حرکت کنند و ثانیا امکان گسترش نداشته باشند..

میدان امام حسین(ع) دست ناجا بود و ما حرکت کردیم به سمت پل‌چوبی..
حوالی ساعت ۹:۴۰ اولین درگیری بین ناجا و فتنه‌گران شروع شد و ریختند سمت ما..
تا حوالی پیچ شمیران، زدوخوردها محدود بود. رفته بودند سمت خیابان طالقانی. با گروهی از بچه‌ها که با موتور بودند هماهنگ شدیم و حرکت کردیم..

بعد از چند مرحله تعقیب و درگیری و پاکسازی معابر، رسیدیم به میدان فردوسی. بعد از بررسی و شناسایی، مطلع شدیم که زیر پل حافظ و چهارراه ولیعصر و تقاطع حافظ کریم‌خان و چهارراه استاد شهریار دست فتنه‌گرهاست و حدفاصل پل حافظ تا کریم‌خان، تجمع اصلی شکل گرفته و مشغول سوت و کف و شعارند!

رفتیم روی پل حافظ. زیرول، نپش تقاطع حافظ با انقلاب، جایی که الان بانک آینده هست، جمع ۱۰,۱۵ نفره‌ای مشغول زدن یک نفر بودند که معلوم شد بسیجی است..
تا سازماندهی کنیم و زیرپل جای پا بگیریم، ۱۰ دقیقه‌ای طول کشید و این یعنی ده دقیقه با هرچه داشتند از چوب و سنگ و میلگرد و… زدند!

بعد از تثبیت زیرپل حافظ، به سمت جنوب خیابان رفتیم و تا جمهوری(روبروی پاساژ علاءالدین) را پاکسازی کردیم..
برگشتیم سمت بالا. کناره‌های پل حافظ(کریم‌خان به انقلاب) آتش پر حجمی ایجاد کرده بودند که امکان حمله را محدود می‌کرد..
رفتیم روی پل و چه رفتنی!

به سرازیری پل که رسیدیم، از سنگ تا گلوله بود که می‌بارید که بعضی از بچه‌ها را مجروح کرد..
فتنه‌گرهای عاشورا، فرماندهی تاکتیکی داشتند؛ چه در حمله کردن و چه در عقب‌نشینی، حساب‌شده عمل می‌کردند..
بعد از عاشورا، طی بررسی نهادهای امنیتی معلوم شد، فرماندهی میدان برعهده منافقین بوده

سه خط آتش به فاصله ۳۰،۴۰ متر از هم درست کرده بودند و پشت هر خط، عده‌ای برای درگیری و عملیات تأخیری و خریدن زمان برای عقب‌نشینی و فرار مستقر بودند..
طوری شد که تا ما به خط سوم و نزدیک کریم‌خان رسیدیم، عده زیادی از اوباش آشوبگر به خیابان‌های اطراف فرار کرده بودند..

به کریم‌خان که رسیدیم، مشغول پاکسازی باقیمانده و چهره‌زنی شدیم..
از پشت سر و از سمت میدان ولیعصر، جمعیت عزاداران مسجد دانشگاه تهران معلوم شد که حوالی ساعت دوازده و بعد از اطلاع از حرمت‌شکنی فتنه‌گران به خیابان آمده بودند و محدوده چهارراه تا میدان ولیعصر را پاکسازی کرده بودند…