اگر تو آه کشی خشک و تر نمی‌ ماند

اگر تو گریه کنی که جگر نمی‌ ماند

بیا و آه مکش با حرارت جگرت

که از مجالس روضه اثر نمی‌ ماند

نفس بزن که نفس های آخرم برسد

که بی تو این نفس مختصر نمی‌ ماند

چنان شکسته شدی که شبیه زهرایی

که چون تو دست کسی بر کمر نمی‌ ماند

لباسِ مشکی‌ مان را فقط کفن بکنید

برای ما که از این بیشتر نمی‌ ماند

مدافعان حرم سمت تو به سر رفتند

برای حامی زینب که سر نمی‌ ماند

به درد آخرت ما نخورد جز گریه

که هیچ چیز چو اشک سحر نمی‌ ماند

غنیمت است نشستن میان این روضه

که عمر می‌ رود و اینقدر نمی‌ ماند

هر آنچه خرج کنی صد برابرش ببری

در این معامله حرف ضرر نمی‌ ماند

تمام حاجت ما را نگفته زهرا داد

که مادر از دل ما بی خبر نمی‌ ماند